Abstrakt:

Autorzy proponują wprowadzenie czujników chemicznych (chemical sensor) bezpośrednio na powierzchni wyrobów tekstylnych w postaci ścieżek elektroprzewodzących techniką sitodruku. Oceniano czułość zadrukowanych podłoży tekstylnych kompozycją atramentową na bazie nanorurek węglowych na bodziec chemiczny w postaci cieczy i ich par. Nanorurki węglowe wykazują właściwości chemo – sensoryczne, ponieważ czynnik chemiczny powoduje zmiany ich rezystancji elektrycznej. Badania skuteczności działania czujników dla bodźce chemiczne prowadzone były dla wybranych cieczy oraz ich par. Najlepsze własności sensoryczne uzyskano dla par cieczy polarny - na poziomie Rrel ponad 40%. W przypadku oparów cieczy niepolarnych czułość sensoryczna zadrukowanych tkanin była znacznie słabsza - na poziomie Rrel około 25%.Zadrukowane podłoża tekstylne, wykazują natychmiastową reakcję na bodziec chemiczny w postaci cieczy, zaś w przypadku oparów cieczy, reakcja następuje po upływie kilku sekund. Wykrywanie obecności niebezpiecznych środków chemicznych, takich jak ciecze organiczne oraz ich pary jest możliwe dzięki prawidłowej konstrukcji wytworzonych czujników.