Abstrakt:

Praca prezentuje badania symulacji efektów parametrów przestrzennej układalności ubioru i ich symulacji w celu sprawdzenia oddziaływania parametrów i dokładności uzyskanych wyników dla wirtualnych ubiorów w stosunku do rzeczywistych ubiorów. Badano układalność zarówno ubiorów jak i tkanin za pomocą komercyjnego systemu CAD OptiTex 3D. Parametry mechaniczne tkanin przy małych obciążeniach badano stosując system FAST, a parametry układalności za pomocą Cusic Drape Meter. Porównanie układalności pomiędzy ortogonalnymi rzutami rzeczywistych i wirtualnych tkanin przeprowadzono w oparciu o metodę Cusic. Wyniki badań wykazały, że w dalszym ciągu istnieje podstawowy problem odpowiedniej symulacji wszystkich realnych właściwości tkanin oraz ubiorów, w tym zastosowanych szwów.